بررسی میزان و منابع استرس در دانشجویان پرستاری

زمینه: پرستاری حرفه‌ای پر استرس است. دانشجویان این رشته علاوه بر استرس‌های محیط آموزشی در معرض استرس‌های محیط بالینی نیز قرار می گیرند. میزان زیاد استرس یکی از عواملی است که باعث افت تحصیلی و بروز اختلالات جسمی و روحی در این گروه دانشجویان می گردد. هدف: این پژوهش به منظور تعیین منابع استرس زا و میزان استرس دانشجویان دانشکده های پرستاری شهرهای کرمان؛ زرند، بم و جیرفت انجام شده است. روش کار: نمونه این پژوهش 274 دانشجوی پرستاری مراکز فوق است که مایل به شرکت در پژوهش بوده و به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه و تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار پارامتریک صورت گرفت. یافته‌ها: میانگین میزان استرسی که دانشجویان در معرض آن قرار دارند 96/2 در دامنه 5-1 می باشد. بیشترین میزان‌ها مربوط به کنار آمدن با مشکلات شخصی (40/3= )، احساس مضطرب بودن( 34/3= ) و زود عصبی و مشوش شدن(31/3= ) می‌باشد. بیشترین منابع ایجاد کننده این استرس‌ها نیز مربوط به: اختلاف بین آموزش‌های تئوری کلاسی با آنچه در بیمارستان اجرا می شود (50/3= )، امکان پیشرفت تحصیلی و کسب کفایت لازم در شغل آینده(40/3= ) و نگرش و انتظارات سایرین نسبت به حرفه پرستاری (30/3= ) می‌باشد.در این پژوهش بین میزان استرس با زنده بودن مادر و تحصیلات پدر رابطه معنی‌داری مشاهده گردید (05/0pنتیجه‌گیری: به منظور کاهش میزان استرس دانشجویان پرستاری و به وجود آوردن شرایط لازم برای پیشرفت تحصیلی در آنها توصیه می‌شود منابع استرس‌زا در آنها تا حد امکان کاهش یافته و راه‌های مقابله با استرس به آنها آموزش داده شود.